子楚以二酒合而为一且效洞庭春色以诗叙其事

zi chǔ yǐ èr jiǔ hé ér wéi yī qiě xiào dòng tíng chūn sè yǐ shī xù qí shì
子楚以二酒合而为一且效洞庭春色以诗叙其事

shì jiān bǎi wèi jù yǒu zhèng, ǒu rén suān xián jù yī bìng,
世间百味俱有正，偶人酸咸俱一病，
xū zhī lùn jiǔ rú lùn cái, ruǎn měi yuè rén yán tài jìn.
须知论酒如论才，软美悦人严太劲。
hán qīng jū shì guì tiáo hé, tián dòu zuì shí jí fú shèng.
韩青居士贵调和，田窦醉时籍福胜。
jì rán èr wù jù yǒu guāng, wù wài dòng tíng róng jiè xiāng.
寂然二物俱有光，物外洞庭容借香。
gòng tán yǐ zào míng lǐ kū, yī biān jí rén wáng hé xiāng.
共谈已造名理窟，一鞭亟人亡何乡。
le zhī cǐ chù yǒu zhēn qù, zài tīng yǒu xià míng zāo chuáng.
了知此处有真趣，再听牖下鸣糟床。