夜坐吟

yè zuò yín
夜坐吟

jiāng fēng xiāo xiāo chuī gǔ shù, guān yuè cāng máng hǎi shēng wù.
江风萧萧吹古树，关月苍茫海生雾。
běi dǒu jiàn luò míng hé wēi, chéng tóu wū tí tiān yù shǔ.
北斗渐落明河微，城头乌啼天欲曙。
kè zi bù mèi yōu wú yī, dōng zhēng sān nián yóu wèi guī.
客子不寐忧无衣，东征三年犹未归。
xī shuài zài hù suì jiāng mù, dòng tíng shuāng bái fú róng xī nán ér shēng dāng bǎi zhàn sǐ, bù zhí
蟋蟀在户岁将暮，洞庭霜白芙蓉希男儿生当百战死，不执
jīn wú jí xié bǐ.
金吾即挟匕。
bì mén wù yòng cháng yè gē, qí jì zhōng néng zhì qiān lǐ.
闭门勿用长夜歌，骐骥终能致千里。