余羁秣陵乞休累疏而格于新令郁郁之怀伏枕增

yú jī mò líng qǐ xiū lèi shū ér gé yú xīn lìng yù yù zhī huái fú zhěn zēng
余羁秣陵乞休累疏而格于新令郁郁之怀伏枕增

cè shēn xī wàng mín shān cháng, cháng tiān yǐn yǐn bái yù táng.
侧身西望岷山长，长天隐隐白玉堂。
rén yán shì wèi zhī jǐ sǐ, gàn jīng yī qù chóu máng máng.
人言士为知己死，干旌一去愁茫茫。
yì xī wú yuè jǐ qiān shì, qīng móu piān zhǔ zhēn fù zǐ.
忆昔吴越几千士，青眸偏瞩真父子。
yán yóu zài ěr xiào yǔ zhōng, yōu yōu cǐ shēng kān kuì sǐ.
言犹在耳孝与忠，悠悠此生堪愧死。
wū hū sì gē xī diào zhuǎn jí, yù zèng yáo huá jiāng hé jí.
呜呼四歌兮调转急，欲赠瑶华将何及。
¤